Πρόληψη του Καρκίνου Παχέος Εντέρου. Γίνεται; Ναι, γίνεται!!!

Στις μέρες μας, η λέξη “καρκίνος” από μονή της προκαλεί φόβο. Ο καρκίνος του παχέος εντέρου (ΚΠΕ) είναι ο 3ος σε εμφάνιση παγκοσμίως και ο 2ος σε θνητότητα. Η αλήθεια είναι ότι πρόκειται για πολύ ύπουλη ασθένεια, που όταν δείξει τα σημάδια της συνήθως είναι πολύ αργά. Ξεπερνώντας το ταμπού της λέξης και αναδεικνύοντας την πρόοδο στην ιατρική επιστήμη όσον αφορά τον ΚΠΕ, θα αναδείξουμε την τεράστια σημασία που έχει πλέον ο προληπτικός έλεγχος.

Ο ΚΠΕ είναι ένας κακοήθης όγκος που αναπτύσσεται στην εσωτερική επιφάνεια του παχέος εντέρου. Είναι ένας πολύ συχνός και θανατηφόρος καρκίνος. Στις δυτικές κοινωνίες, αποτελεί τον τρίτο σε συχνότητα καρκίνο για άντρες και γυναίκες και τη δεύτερη αιτία θανάτου από καρκίνο. Η πιθανότητα ενός ατόμου να αναπτύξει στη διάρκεια της ζωής του τη νόσο είναι 5-6% και το 1/3 πεθαίνει από τη νόσο.  Τα αίτια του ΚΠΕ παραμένουν άγνωστα. Περιβαλλοντικοί και γενετικοί παράγοντες (κληρονομικότητα) αυξάνουν τον κίνδυνο ανάπτυξης καρκίνου παχέος εντέρου.

Σχεδόν όλοι οι καρκίνοι του παχέος εντέρου δημιουργούνται από πολύποδες. Οι πολύποδες είναι καλοήθεις όγκοι που προβάλλουν μέσα στο έντερο. Υπάρχουν διάφοροι τύποι πολυπόδων. Ευτυχώς δεν εξελίσσονται όλοι σε καρκίνο. Αυτοί που μπορεί να εξελιχθούν είναι τα αδενώματα, μέσα από μια διαδικασία που διαρκεί περίπου οχτώ με δέκα χρόνια.

Σε αρχικά στάδια ο ΚΠΕ δεν εμφανίζει συνήθως συμπτώματα. Ο ασθενής όμως πρέπει να συμβουλευθεί τον γιατρό του αν εμφανίσει:

• Αίμα στα κόπρανα
• Αναιμία
• Αλλαγή στις κενώσεις (διάρροια, δυσκοιλιότητα ή αλλαγή στη σύσταση ή το σχήμα των κοπράνων)
• Πόνο στη κοιλιά, φούσκωμα
• Αίσθημα ότι το έντερο δεν αδειάζει πλήρως μετά την αφόδευση
• Απώλεια βάρους
• Επίμονη κόπωση

Για την πρόληψη του ΚΠΕ συνιστώνται:

α. Η δοκιμασία ανίχνευσης αιμοσφαιρίνης στα κόπρανα: ανιχνεύει μικρές ποσότητες αίματος που οφείλεται σε αφανή απώλεια από καρκίνο ή σπανιότερα από πολύποδα. Είναι εύκολη εξέταση που μπορεί να γίνει και στο σπίτι.

β. Η ορθοσιγμοειδοσκόπηση: εξετάζει εσωτερικά τα τελευταία 60 εκ. του παχέος εντέρου (περίπου το μισό παχύ έντερο). Εισάγεται ένας λεπτός, εύκαμπτος σωλήνας με μια πηγή φωτισμού και ελέγχεται το εσωτερικό του εντέρου αναδεικνύοντας τις βλάβες. Εάν υπάρχουν ευρήματα κατά την εξέταση συνιστάται περαιτέρω έλεγχος με ολική κολονοσκόπηση.

γ. Ανίχνευση αιμοσφαιρίνης στα κόπρανα και ορθοσιγμοειδοσκόπηση: ο συνδυασμός αποτελεί πιο αποτελεσματική πρακτική από ότι ο έλεγχος με μόνο τη μία εξέταση.

δ. Ο ακτινολογικός έλεγχος με βαριούχο υποκλυσμό: μετά από προετοιμασία με καθαρτικό του εντέρου εισάγεται ένας μικρός σωλήνας στο έντερο από όπου διοχετεύεται σκιαγραφική ουσία (βάριο). Στη συνέχεια γίνεται εμφύσηση αέρα και λαμβάνονται ακτινογραφίες. Εάν υπάρξει υπόνοια καρκίνου ή πολύποδα συστήνεται έλεγχος με κολονοσκόπηση.

ε. Η κολονοσκόπηση: μετά από καθαρισμό του εντέρου, εξετάζεται όλο το παχύ έντερο, με λεπτό, εύκαμπτο σωλήνα που εισάγεται από τον πρωκτικό δακτύλιο, συνήθως ανώδυνα. Κατά τη διάρκεια της εξέτασης, εάν βρεθεί κάποια ύποπτη βλάβη υπάρχει δυνατότητα λήψης δειγμάτων (βιοψίας) για ιστολογική εξέταση. Επίσης, εάν βρεθεί ένας πολύποδας με χαρακτηριστικά που τον κάνουν εξαιρέσιμο, μπορεί να αφαιρεθεί την ίδια στιγμή. Με την κολονοσκόπηση βρίσκονται οι περισσότεροι μικροί πολύποδες και σχεδόν όλοι οι μεγάλοι πολύποδες και οι καρκίνοι. Η κολονοσκόπηση είναι η μοναδική αποτελεσματική διαγνωστικά και θεραπευτικά εξέταση του παχέος εντέρου.

Ομάδα μέσου κινδύνου: άτομα ηλικίας 50 ετών ή μεγαλύτερα, χωρίς ιδιαίτερους επιβαρυντικούς παράγοντες (και χωρίς συμπτώματα), πρέπει να υποβάλλονται σε προληπτικό έλεγχο για πολύποδες ή καρκίνο παχέος εντέρου. Το είδος της εξέτασης μπορεί να επιλεγεί μετά από συζήτηση με τον γιατρό. Εάν επιλεγεί η κολονοσκόπηση και είναι φυσιολογική, επανέλεγχος γίνεται σε 10 χρόνια. Εάν στην εξέταση υπάρξουν ευρήματα, επανέλεγχος γίνεται πιο σύντομα, μετά από σύσταση του γιατρού.

Ομάδα υψηλού κινδύνου:

α. άτομα με οικογενειακό ιστορικό πολυπόδων ή καρκίνου παχέος εντέρου πρέπει να ξεκινούν τον προληπτικό έλεγχο στα 40 έτη ή 10 χρόνια νωρίτερα από τη διάγνωση στην οικογένεια. Ο έλεγχος πρέπει να γίνεται με κολονοσκόπηση που επαναλαμβάνεται κάθε 5 χρόνια.

β. άτομα με οικογενειακό ιστορικό οικογενούς αδενωματώδους πολυποδίασης.

γ. άτομα με οικογενειακό ιστορικό κληρονομικού, μη πολυποδιασικού καρκίνου παχέος εντέρου: τα άτομα αυτά έχουν επίσης ανάγκη από γενετικό έλεγχο.

δ. άτομα με ιδιοπαθή φλεγμονώδη νόσο (ελκώδη κολίτιδα ή Crohn κολίτιδα): απαιτείται κολονοσκόπηση με λήψη βιοψιών ανά ένα ή δύο χρόνια.

Πλέον, σύμφωνα με τις μελέτες που έχουν γίνει, με την προληπτική κολονοσκοπηση η οποία με την παρουσία αναισθησιολόγου γίνεται ανώδυνα, δύναται να μειωθεί το ποσοστό εμφάνισης του καρκίνου του παχέος εντέρου κατά 80%.

Επιμέλεια Κειμένου:

Βασίλης Γιαννόπουλος, Γαστρεντερολόγος

Κοσμοιατρική Σεπολίων-Επιστημονικά Υπεύθυνος Γαστρεντερολογικού Τμήματος,